Vijf soorten peren op een rij
Peren. Je hebt ze in allerlei soorten en maten. Conference en de Doyenné du Comice zijn het meest populair. Minder populair, maar minstens zo lekker zijn de Concorde, Légipont en stoofpeer Saint Remy. Wat is het verschil tussen de verschillende peren? We spraken fruitteler Dirk van Ziel over het oud-Hollandse ras Légipont.
Conference peren
Doyenne du Comice peren
Triump de Vienne peren (zomerpeer, half augustus t/m half september)
Concorde peren
Gieser Wildeman peren (stoofpeer)
Concorde
De Concorde lijkt op de Conference peer, alleen is dit ras minder gevoelig voor de takschurft (schimmelziekte). Hierdoor is deze peer beter geschikt voor de biologische fruitteelt. De groen/gele peer is relatief groot en sappig.
Conference
De Conference peer is België en Nederland het meest geteelde ras. Een rijpe Conference peer heeft sappig vruchtvlees en is lekker zoet. Het grote voordeel, en de redan van deze veelvuldig aangeplante peer, is dat de peer een lange bewaartijd kent. Het is een smaakvolle handpeer, maar is ook heerlijk met blauwe kaas in de oven.
Doyenné du Comice
Deze handpeer is samen met de Conference het meest geteelde ras in België en Nederland. Het ras is in 1849 gekweekt door de Comice Horticole (tuinbouwvereniging) de Maine et Loire te Angers in Frankrijk. De peer is ook lekker als stoofpeer, al is de Saint Remy daar beter voor geschikt.
Légipont
De Légipont is een sappige vroege handpeer. Martin Joseph Légipont is de Waalse Belg die deze peer rond 1800 voor het eerst kweekte. Daarna vond deze peer snel zijn weg naar Nederland en werd veel aangeplant. Dirk: “Waarschijnlijk omdat deze vrij makkelijk om te telen is. Het enige waar je echt last van kan hebben is schurft, dat zijn zwarte vlekken. Dit kan ontstaan in natte perioden tijdens het groeiseizoen, maar die waren er niet zoveel dit jaar. Met snoeien en de juiste bemesting proberen we dit te voorkomen. Vroeger zag je deze peer vooral in de Betuwe en Limburg. Tegenwoordig zie je dit ras niet meer zoveel. Verdrongen door Doyenne du Comice en Conference. De meeste telers verbouwen alleen nog deze soorten.“ Hoe komt dat? Dirk: “Een stuk is efficiency. Daardoor zie je steeds minder diversiteit. Maar het is ook een modegevoeligheid. De Légipont is een wat je noemt ‘groene peer’ en groeit uitsluitend aan hoogstambomen. Groene peren zijn in Duitsland en Scandinavië populair. In Nederland doen de bruinere peren het beter.” En de smaak? Dirk; “Het is een mooie peer die zacht van structuur is. Vanwege het wat kleinere volume een perfecte peer voor in de Odin groente- en fruittassen.”
Saint Remy
Deze peer is een oud stoofperenras en komt oorspronkelijk uit Frankrijk. De naam verwijst naar Sint-Remigius die heilige was van Reims. De hard groene peer moet je echt stoven om te kunnen eten. Dan is deze peer werkelijk zalig.
