Een wel heel bijzonder oer-Hollands exemplaar van Zeeuwse grond in de grote Odintas deze week. Namelijk een ‘joekel van een pastinaak’. Met zo’n 800 g vele malen groter dan anders. Niet helemaal de bedoeling, maar wel handig. Scheelt een hoop schilwerk. Maar hoe komt deze toch zo groot?
In het Zeeuwse Ritthem is van half april tot begin juli maar bar weinig regen gevallen. Zo weinig dat maar 20% van de pastinaken is opgekomen uit de grond. In de bijna 25 jaar dat Leo de Visser groente teelt, heeft hij dit nog nooit meegemaakt. “Veel zaden zijn door de droogte kapot gegaan. De pastinaken die wel groeiden hadden daardoor extra ruimte om groot te worden. Sommigen tot wel 1,5kg zwaar, maar die zijn uit hun voegen gebarst. Zo is een extra deel verloren gegaan. Al geloof ik wel dat de koeien genoten hebben. We hebben het namelijk gebruikt als veevoer.”
Al is de grootte ongebruikelijk, de smaak is fantastisch. Het zoetige, anijsachtige wat de pastinaak kenmerkt, proef je terug. Leo vind ‘m zelf het lekkerst in blokjes gesneden, zo’n 5-10 minuten gekookt en vervolgens met zongedroogde tomaten gewokt in de pan. Leo ploegt overigens met paarden. Voor hem de meest logische manier van werken. Niet alleen duurzaam en schoon, de grond is ook vitaler. Dat geeft gezondere producten en minder kans op ziekten. Driedubbelop genieten van deze unieke pastinaak dus.