Boodschappen bezorgen in deze tijd
Het coronavirus heeft ook impact op onze bezorgdienst. Hoe gaat het met onze chauffeurs en hoe is hun werk veranderd, of niet? We spraken met een van onze collega’s, Ben. Hij springt bij drukte bij als bezorgdienstchauffeur naast zijn werk als freelance fotograaf en videomaker.
Wat merk je bij het bezorgen van boodschappen?
“Ik krijg vooral extra waardering van klanten. Mensen zwaaien voor het raam en steken hun duimen omhoog. Ik bezorg de boodschappen nu niet meer tot in de keuken, maar laat ze achter bij de voordeur. Dan zou je kunnen denken dat het contact minder is. Maar door de extra waardering voelt het contact haast intenser.”
In welk opzicht is je werk veranderd?
“Ook ik hou me natuurlijk aan de maatregelen. Ik heb water en zeep mee in de auto zodat ik regelmatig mijn handen kan wassen. Ook heb ik een desinfecterend middel mee om spullen zoals kratten schoon te maken. En natuurlijk is er de afstand van minimaal 1,5 meter tot klanten en collega’s. Alles samen maakt het werk iets omslachtiger. Aan de andere kant is het rustiger op de weg waardoor ik minder last heb van files. Dat is wel prettig.”
Hoe beleef jij deze tijd?
“Ik zeg: ‘no tension, but attention’. Je kan makkelijk extra spanning opbouwen in deze situatie, maar dat helpt niet. Dat lukt niet iedereen en dat snap ik ook. Ik heb te doen met iedereen die in zijn directe omgeving te maken heeft met overlijden en ernstig zieke mensen. Ik probeer alleen zelf geen spanning toe te laten, maar juist te focussen op het geven en ontvangen van aandacht. Het zijn namelijk de kleine dingen die het doen. Als maatschappij waren we dat een beetje vergeten. We krijgen van Odin extra fruit en handcrème tegen droge handen. Deze kleine gebaren en extra aandacht maken een positief verschil. Het is nu belangrijker dan ooit om goed voor jezelf en voor anderen te zorgen. Dat vind ik altijd al belangrijk, maar in deze tijd voel ik dat nog sterker. Ik geloof, en hoop misschien ook wel een beetje, dat we toewerken naar een nieuwe normaal. Het draaide te veel om het individu. Ik hoop dat we de aandacht voor elkaar vast kunnen houden. En voor onszelf. Goed voor ons eigen lijf zorgen en daar goed naar luisteren. Dat is wat telt, wat mij betreft althans.”
